Ik heb gemerkt dat voorzetsels en artikelen niet goed vertalen. Bijvoorbeeld, een native Polish speaker zal niet boos op je zijn, maar ze zullen boos op je zijn. Ze raken soms ook verward met een an en de. Soms gebruiken ze een artikel niet als ze dat zouden moeten. Soms voegen ze een artikel toe waar ze er niet echt een nodig hebben.

als het gaat om het einde van woorden… Als het woord eindigt in een harde medeklinker, hebben ze de neiging om het te verzachten. Dus de g in-ing klinkt meer als een k. Zo klinkt going meer als goink.

Bank heeft dezelfde betekenis in het Pools als in het Engels, dus dat wordt meestal gezegd met een Poolse uitspraak in plaats van een Engelse uitspraak. Denk aan de Korte a like in father in plaats van de lange a like in tank.

Dit is een lastig geluid. Het komt ofwel uit als een f, v, of d. Ik denk dat het een beetje favoriet is in de richting van de d-geluid, maar ik heb ze alle drie gehoord. Soms krijgen ze het th geluid Goed, andere keren doen ze dat niet. het wordt niet gebruikt in het Pools, dus het is een hit of miss geluid voor hen.

als er een korte i in een woord is, spreken ze het uit als een lange e-klank. Schip klinkt als schapen.

Ik weet niet precies hoe ik deze moet beschrijven. Het is meer een voorbeeld. Wanneer een moedertaalspreker Engels zegt “onderwijs”de u wordt uitgesproken net als het woord u. Maar Poolse sprekers hebben de neiging om het uit te spreken als een lange o als in boot.

accenten worden soms op de verkeerde lettergreep geplaatst. Ik kan me voorstellen dat dat moeilijker uit te leggen is bij het schrijven van een verhaal. In het Pools hebben bijna alle woorden de nadruk op de op één na laatste lettergreep. In het Engels is dat niet altijd het geval. Dat hoor je een paar keer in de interview video die iemand anders al gepost heeft. Wat me echt opviel was hoe ze zegt: “bedrijven.”

in principe kun je het meeste van wat ik noemde opmerken door te luisteren naar het interview dat iemand anders al noemde. Als je meer voorbeelden nodig hebt, of als je uitleg wilt over waarom ze dingen zeggen zoals ze doen, laat het me dan weten.

Ik wilde ook vermelden dat hun Engels accent enigszins gebaseerd zou zijn op waar ze Engels leerden of wie hun belangrijkste leraar was. Als ze geleerd van een Amerikaan, ze misschien een iets meer Amerikaans accent dan iemand die geleerd van een Britse leraar, of van iemand in Australië, enz. Er zouden gewoon een paar kleine “eigenaardigheden” afhankelijk van hoe ze Engels geleerd.