oprócz pisania Treasure Island i Jekyll and Hyde, Robert Louis Stevenson (1850-94) napisał również popularny wiecznie Ogród wierszy dziecka (1885), zbiór wierszy dla młodszych czytelników. Wiele z największych wierszy Stevensona zostało zawartych w tym tomie, a wiele z wierszy Roberta Louisa Stevensona, które przedstawiamy poniżej, można znaleźć w tej książce – chociaż jest jeden godny uwagi wyjątek, do którego dojdziemy…

„do każdego czytelnika”. Zacznijmy od wiersza z Dziecięcego ogrodu wierszy, który Stevenson kieruje bezpośrednio do swoich czytelników:

ponieważ z domu twoja matka widzi
Ciebie grającego wokół drzew ogrodowych,
więc możesz zobaczyć, jeśli spojrzysz
przez okna tej książki,
inne dziecko, daleko, daleko,
i w innym ogrodzie, baw się …

„Looking-Glass River”. A Child ’ s Garden of Verses (1885) zawiera ten piękny wiersz o wpatrywaniu się w refleksyjne wody rzeki:

gładko ślizga się po podróży,
tu mięczak, tam błysk –
o czysty żwir!
o gładki potok!

żeglarskie kwiaty, srebrne ryby,
baseny czyste jak powietrze –
Jak dziecko chce tam mieszkać!

kliknij na link powyżej, aby przeczytać cały wiersz i dowiedzieć się więcej na jego temat.

'mój cień’. Ten wiersz, również z Dziecięcego ogrodu wierszy, zaczyna się:

mam mały cień, który wchodzi i wychodzi ze mną,
i co może być z niego pożytkiem, to więcej niż widzę.
jest bardzo, bardzo podobny do mnie od pięt do głowy;
I widzę, jak skacze przede mną, kiedy wskakuję do łóżka.

najzabawniejsze w nim jest to, jak lubi się rozwijać-
wcale nie jak normalne dzieci, co zawsze jest bardzo powolne;
bo czasami wystrzela wyższy jak indyjska gumowa piłka,
a czasami dostaje tak mało, że w ogóle go nie ma …

wiersz opowiada o tym, jak cień podąża za nim wszędzie, ale jego lekki, komiczny ton-mówca sam jest małym dzieckiem – czyni go jednym z bardziej humorystycznych wierszy wśród poetyckiej twórczości Stevensona. Ostateczny obraz cienia leżącego, gdy chłopiec wstaje wcześnie, pokazuje krzykliwą ironię Stevensona, którą czasami stosował w swoich wierszach dla dzieci.

„z wagonu kolejowego”.

szybciej niż wróżki, szybciej niż czarownice,
mosty i domy, żywopłoty i rowy;
i szarżując wzdłuż jak wojska w bitwie,
przez łąki konie i bydło:

wszystkie zabytki wzgórza i równiny
latają tak gęsto, jak pędzący deszcz;
i nigdy więcej, w mrugnięciu oka,
malowane stacje gwiżdżą przez …

rytm wiersza odbija się echem rytmu pociągu, a schemat rymów sugeruje sens powtórzenia – wiersz napisany jest w rymowanych kupletach, tj. czarownice/Rowy, Bitwa/bydło, Równina/deszcz itp. (Ten schemat metrum i rymów musi nadawać się poezji kolejowej: popularna „nocna Poczta” W. H. Audena używa podobnego rytmu i tego samego schematu rymów, co wiersz Stevensona.) Ale podczas gdy rytm wierszy wiersza, podobnie jak rytm pociągu poruszającego się po jego wierszach, jest regularny i stały, widok z okna pociągu stale się zmienia. Innymi słowy, istnieje interesujący kontrapunkt i wzajemne oddziaływanie między dźwiękowym rytmem wiersza („dźwiękowym” odnoszącym się oczywiście do słuchu i dźwięków), który pozostaje niezmienny, a obrazami wizualnymi, które opisuje wiersz, zmieniającymi się z jednej linii na drugą.

„Piosenka o Łodzi Skye”. Autor Treasure Island napisał także tekst do znanej piosenki Skye Boat? Tak i nie. Oryginalne teksty zostały skomponowane przez Sir Harolda Boultona w 1870 roku, ale Stevenson uznał je za „niegodne” i zaczął pisać alternatywne teksty do tej melodii, prawdopodobnie w 1885 roku, w tym samym roku, w którym opublikowano a Child 's Garden of Verses. Tekst Stevensona zawiera słowa:

Zaśpiewaj mi piosenkę o chłopaku, którego już nie ma,
Powiedz, czy tym chłopcem mógłbym być ja?
Merry of soul popłynął w jeden dzień
przez Morze do Skye.

Mull był za rufą, Rum w porcie,
Eigg na sterburcie;
Chwała młodości świeciła w jego duszy;
Gdzie teraz jest ta chwała?

Zaśpiewaj mi piosenkę o chłopaku, którego już nie ma,
Powiedz, czy tym chłopcem mógłbym być ja?
Merry of soul he sailed on a day
Over the sea to Skye …

’Happy Thought’. Podsumowując ten wybór najlepszych wierszy Roberta Louisa Stevensona, oto jeden, który ma tylko dwie linijki:

świat jest pełen wielu rzeczy,
jestem pewien, że wszyscy powinniśmy być szczęśliwi jak królowie.