nazywany przez rówieśników „Orłem Iranu” ze względu na tatuaż złotego orła na plecach, Vahid Moradi był znanym gangsterem, który spędził większość swojego życia w irańskich więzieniach i poza nimi.

niewiele wiadomo o jego wychowaniu lub dzieciństwie, ale przez całe życie Orzeł odbywał wiele wyroków więzienia za różne przestępstwa, w tym walki gangów i bycie członkiem organizacji przestępczej.
Moradi jest również jednym z ludzi profilowanych w Crime Wave Tehran, projekcie badawczym i książce fotograficznej o przestępczym półświatku Iranu, zredagowanej i wydanej przez irańsko-holenderską artystkę i badaczkę Pourię Khojastehpay w 2018 roku.

Khojastehpay opisuje „orła” jako „prawdziwego i szanowanego gangstera pod każdym względem”. „Był główną inspiracją dla książki i mojej serii drukowanej”, powiedział mi Khojastehpay.

na jednym zdjęciu Moradi stoi z ręką umieszczoną z szacunkiem nad sercem. Wtopił się w otaczający tłum, gdyby nie Tatuaż pistoletu na dłoni, a druga kropla łzy pod lewym okiem.

znany z bycia w pewnym sensie „ocalałym”, zdołał znosić kilka ran postrzałowych, zanim jego szczęście w końcu się skończyło.

w 2018 roku Orzeł został aresztowany pod zarzutem morderstwa wspólnika podczas imprezy z okazji jego zwolnienia z więzienia. Wkrótce potem, po powrocie do więzienia, został zabity przez współwięźniów w wyniku sporu na dziedzińcu więzienia.

w książce portret Moradiego zrobiony w dniu aresztowania pokazuje go stojącego samotnie. Jest ubrany w koszulę z kołnierzem, a jego oczy zostały zamazane przez Khojastehpay. Tatuaże na klatce piersiowej i szyi moradiego są widoczne, w tym skorpion w lewym uchu i łza, która znajduje się pod lewym okiem, nad dużą blizną, która biegnie przez bok jego twarzy.

według książki, w wywiadzie dla irańskich mediów Rokna News, przeprowadzonym w dniu aresztowania, Moradi powiedział: „uwięzienie mnie niczego nie zmieni. Jestem kim jestem.”

Orzeł pozostawił żonę i syna, o którym Moradi marzył, że pewnego dnia zostanie lekarzem lub inżynierem, według źródeł Khojastehpay. Oboje nadal mieszkają w Iranie.

od czasu wydania książki, Khojastehpay stworzył całą wystawę na ten temat. Chociaż obecnie wstrzymany z powodu ograniczeń Covid-19, planowany pokaz w Paryżu będzie zawierał niektóre zdjęcia z książki, a także dodatkowe obrazy, z których wszystkie zostaną zaprezentowane jako seria drukowana zatytułowana Gangstehran.

„książka była ogólnym omówieniem i wstępem do pojęcia i świata. Wydruki są bardziej socjologicznym projektem przedstawiającym ich samych. Pokazują swój silny język ciała, ” Khojastehpay powiedział MEE.

świat przestępczości zorganizowanej

Historia orła jest tylko jednym z kilku potężnych portretów, które Khojastehpay zebrał w ciągu czterech lat, aby poprawić postrzeganie tego pomijanego segmentu społeczeństwa.

crime Wave Teheran jest starannie dobraną i starannie zredagowaną kolekcją ponad 90 fotografii dokumentujących portrety i życie niektórych z najbardziej znanych członków gangu w kraju.

zdjęcia wykonane w latach 2013-2018 pozwalają czytelnikowi zapoznać się z przestępczym półświatkiem w Iranie, a także z prywatnym życiem i osobowością tych mężczyzn, z których niektórzy spędzili większość życia w najtrudniejszych więzieniach Iranu, w tym Rajai-Shahr i Ghezel Hesar na przedmieściach Teheranu w Karaj.

’wielu Irańczyków nie miało pojęcia, że to istnieje w Iranie’

– Pouria Khojastehpay, holendersko-Irańska artystka

dzięki książce jesteśmy wtajemniczeni w intymne sceny z napadów na banki, handlu narkotykami i walk psów, ale dotyka również tej części społeczeństwa.interakcje z Państwem .

wiele zdjęć pokazuje, jak ci mężczyźni spotykają się z policją. Jeden z mężczyzn jest na zdjęciu po nalocie na handel narkotykami, trzymany przez zamaskowanego oficera po obu stronach, gdy ujawniają jego wytatuowany tors i ogłaszają swoje zbrodnie przez megafon, próbując podkreślić związek między sztuką ciała a przestępczością.

Kiedy została wydana po raz pierwszy, Fala zbrodni wzbudziła w Internecie dużą falę zainteresowania, wynikającą w dużej mierze z faktu, że książka jest pierwszą w swoim rodzaju. Wydawnictwo Khojastehpay, 550 pne, może się pochwalić ponad 21,000 obserwujących na Instagramie.

„wielu Irańczyków nie miało pojęcia, że to istnieje w Iranie” – mówi Khojastehpay. „Mówienie o tym w Iranie lub na Bliskim Wschodzie jest tabu.”

Khojastehpay przypomina, jak Irańczycy wyrazili, jak dziwne było to, że przestępczy półświatek, który ujawnił, był tak mało znany w kraju. Jedna osoba chwaliła sposób, w jaki jego praca utrzymuje irańską kulturę „nienaruszoną” i jak unika „stereotypów i zachodnich trendów oraz romantycznych idei Bliskiego Wschodu”.

„w ogóle Wiele osób było oszołomionych faktem, że Iran ma gangsterów o takiej wielkości i charakterystycznym wyglądzie” – powiedział Khojastehpay.

projekt książki rozpoczął się w 2016 roku, kiedy Khojastehpay natknął się na profil na Instagramie przedstawiający zdjęcie Irańczyka z więziennymi tatuażami. Zaintrygowało go to, ponieważ był świadomy, że tatuaże są tabu w Iranie i zwykle kojarzone z przestępcami. Następnie nawiązał kontakt z osobą odpowiedzialną za konto na Instagramie, która podała mu więcej szczegółów na temat historii tego człowieka i przesłała mu kilka zdjęć.

zaintrygowany życiem tych ludzi, zagłębił się w historie dostarczone przez swojego przyjaciela i wkrótce został wysłany więcej zdjęć z nich, aby dodać do swojego rosnącego archiwum. Zaczął szukać odniesień w irańskich archiwach medialnych i w Internecie, natykając się na doniesienia prasowe o niektórych mężczyznach, których wtedy napotkał.

Poezja podziemia

w miarę rozwoju swoich badań zdał sobie sprawę, że historie tych ludzi nie były wcześniej opowiadane w mediach ani w sztuce. Co ważniejsze, odkrył, że sposób, w jaki reprezentowali się w mediach społecznościowych i w ich codziennym życiu, był w ostrym kontraście do sposobu, w jaki zostali zawstydzeni i oczernieni w irańskich mediach.

delikatniejsza strona mężczyzn przedstawionych na fali zbrodni w Teheranie jest pokazana w subtelny sposób. Niektóre z ich tatuaży przedstawiają imiona kochanków i perskie wiersze o złamanym sercu i samotności.

jeden z takich wierszyków, wyrytych na plecach jednego człowieka brzmi: „nie łam mi serca, choć kiedyś złamałeś mi serce, nie łam mi serca. Zaufanie to tylko bajka.”

na innym zdjęciu wytatuowane powieki mężczyzny brzmiały „shab” i „bekheir”, co po persku oznacza „dobranoc”.

” narracje dotyczące przestępczości i przestępców są w dużym stopniu uzależnione od odpowiedzialności dziennikarzy wobec prawa i systemu prawnego kraju, w którym zgłaszają.”

– Mahmoud Fazal, dziennikarz kryminalny

Redakcja Khojastehpay skupia się na osobach, ich Mimice i mowie ciała oraz nawiązuje do ich osobowości i człowieczeństwa.

w portretach znajdują się również obrazy miejsc zbrodni przedstawiających przemoc, od rozlanej krwią podłogi w sklepie jubilerskim, po nagrania z kamer CCTV z napadu na bank.

braterstwo między mężczyznami jest również przedstawione, szczególnie na jednym zdjęciu trzech mężczyzn stojących ramię w ramię w więzieniu, uśmiechających się do aparatu smartfona, który został przemycony, zgodnie z załączonym tekstem.

„zmieniłem obraźliwy kontekst irańskich mediów państwowych i rozmów o tych osobach i starałem się pokazać bardziej poetycki, pełen szacunku sposób” – powiedział Khojastehpay.

powodem tej dysproporcji, mówi dziennikarz kryminalny Mahmoud Fazal, którego esej „Teatr okrucieństwa” pojawia się na pierwszych stronach książki, jest to, że narracje wokół przestępczości i przestępców są w dużym stopniu pod wpływem odpowiedzialności dziennikarzy wobec prawa i systemu prawnego kraju, w którym raportują.

„ale praca Pourii jest nietknięta” – powiedział Fazal. „Tak zwani przestępcy dokumentują się w sposób, w jaki chcą być reprezentowani i postrzegani. Możemy spojrzeć na ich świat ich oczami.”

tatuaże i tabu

jednym z uderzających elementów wizualnych zdjęć są Tatuaże mężczyzn na zdjęciu. Tatuaże nie są dziś rzadkością wśród młodych ludzi w Teheranie, ale nadal istnieją negatywne skojarzenia ze sztuką, łączącą ją z działalnością przestępczą.

chociaż posiadanie tatuaży nie jest surowo zabronione przez prawo lub religię w Iranie, tatuażyści są regularnie aresztowani, a piłkarze proszeni są o zakrycie rąk podczas gry publicznie lub ryzykują wyrzucenie z drużyny narodowej.

na fali zbrodni w Teheranie, wybór zdjęć z doniesień medialnych pokazuje policjantów pokazujących nagie, pokryte tatuażem torsy mężczyzn po aresztowaniu za zdjęcia, które są następnie drukowane w doniesieniach prasowych.

te tatuaże są bardzo różne od tych, które można zobaczyć na młodych mężczyzn w zamożnych północnych przedmieściach Teheranu, które wydają się być w klasycznym zachodnim stylu róż, czaszek i tym podobnych.

niektóre tatuaże na mężczyznach w tej książce zawierają symbole religijne zakorzenione w szyickiej kulturze wizualnej, takie jak portrety imama Alego i tekst czytający „Ya Ali” w języku perskim.

innym jest przycięte zbliżenie szyi i klatki piersiowej mężczyzny noszącego wisiorek z napisem Waniakad, werset w Koranie czytany dla ochrony przed złym okiem. Wizerunki imama Alego pojawiają się również na ścianach, przed którymi mężczyźni pozują.

poezja również mocno wpisuje się w Tatuaże mężczyzn w książce. Po angielsku czyta się”zachmy tar az hamishe”, co oznacza „bardziej zraniony niż kiedykolwiek”

oprócz elementu religijnego, inne tatuaże obejmują zwierzęta, takie jak tygrysy i drapieżne ptaki, ukłony w stronę imperium perskiego w postaci tekstu czytającego „Mada” lub Medowie, starożytny naród irański, a także profile mężczyzn i kobiet przypominające perskie miniatury.

Khojastehpay opisuje niektóre z tych obrazów jako ucieleśnienie irańskiej kultury tatuażu. „Większość tatuaży jest wykonywana przez podziemnych artystów tatuażu w ich własnych kręgach społecznych. Perskie miniaturowe tatuaże są powszechne od dziesięcioleci w Iranie, w większości popularne przez zapaśników sprzed rewolucji”, mówi Khojastehpay.

poezja również mocno występuje w tatuażach mężczyzn w książce. Jeden czyta „zachmy tar az hamishe”, co oznacza „bardziej zraniony niż kiedykolwiek”, a drugi, „dele man daryae”, co oznacza”moje serce jest oceanem”.

Tatuaże łzy są również powszechne, które mogą być używane po tym, jak ktoś doświadczył jakiejś formy żalu lub straty, sugeruje delikatny rdzeń dla mężczyzn z krzepkimi zewnętrzami.

„myślę, że tatuaże z łzami, które mają niektórzy przedstawiani gangsterzy, są moimi ulubionymi” – mówi Khojastehpay. „Kiedy jest to tylko zarys, może to oznaczać żałobę po kimś bliskim, który zginął przez przemoc, w celu zemsty za tę osobę lub za „gunah” – grzechy. Kiedy jest wypełniony na czarno, często oznacza to, że ktoś zabił lub ma długi wyrok więzienia.”

Zbawcy i męczennicy

podczas gdy niektórzy ludzie w książce, tacy jak orzeł, mogli stać się niesławni za udział w zorganizowanej przestępczości, we własnych społecznościach byli postrzegani jako postacie Robin Hooda.

„oddajcie pieniądze dzielnicom, z których pochodzą” – powiedział mi Khojastehpay. „Rekrutują również z tych obszarów. Są więc często chwaleni jako Zbawcy, a kiedy przechodzą, przechodzą jako męczennicy.”

opisuje, jak po jego morderstwie Orzeł stał się postacią męczeńską dla wielu pozbawionych praw obywatelskich obywateli Iranu. Na jego pogrzebie zebrało się ogromne zgromadzenie, niosąc trumnę przez ulice i chroniąc ją, aż dotarli na cmentarz.

jedna z fotografii z serii druków Gangstehran, przedstawia dzieło, które zostało stworzone przez zwolenników Moradiego (Orła) dla upamiętnienia jego śmierci.

Khojastehpay pragnie chronić tożsamość mężczyzn w książce z obawy, że oni lub ich rodziny mogą napotkać reperkusje, dlatego wiele zdjęć ma niewyraźne oczy, a zdjęcia są wykonywane od szyi w dół.

jego anegdoty odzwierciedlają poziom zaufania i bliskości, jaką ma z niektórymi z nich, dzięki czemu jest w stanie namalować obraz człowieka stojącego za gangsterską personą, ich życia i miejsca, w których lubią spędzać czas – od łaźni i herbaciarni po islamskie sanktuaria.

„jeden z nich ma duży irański ogród znany jako bagh, gdzie spotykają się wieczorami” – mówi mi Khojastehpay.

Kuratorowanie książki

jako artysta badawczy i redaktor serii książek i druków, praca Khojastehpay była czymś więcej niż tylko pozyskiwaniem i kuratorowaniem. Po przejrzeniu setek postów w mediach społecznościowych, archiwów i zdjęć wysyłanych do niego za pośrednictwem kontaktów, zebrał dużą liczbę zdjęć, z których wiele było złej jakości.

zobowiązał się do edycji zdjęć w celu uzyskania jednolitego zbioru prac, Khojastehpay dokonał niezbędnych ulepszeń technicznych i sprawił, że większość z nich była czarno-biała.

„ten montaż zajął dużo czasu, ale był kluczowy, aby dać widzowi wyobrażenie, że wszystko zostało zrobione jedną ręką, jak seria dokumentów fotograficznych”, wyjaśnia.

niektórzy mężczyźni opisani w książce powiedzieli Khojastehpay, że chociaż nie sprzeciwili się jej publikacji, nie mogli do końca zrozumieć, dlaczego ją poskładał.

inni tacy jak gangster HB, który niedawno zmarł, skontaktowali się z nim osobiście, mówi Khojastehpay. „Napisał do mnie na Instagramie mówiąc „damet garm soltan”.”

Wytatuowana łza pod okiem pozostała nienaruszona.

niuanse życia przestępczego przechodzą śmiało w twórczości Khojastehpaya, który pokazuje nam, jak zatwardziałymi przestępcami są również ojcowie, bracia i szanowani przywódcy. Mogą kochać swój kraj i swoją wiarę oraz troszczyć się o swoje wspólnoty.

” w świecie przestępczym…nasza gotowość do poświęceń dla siebie jest tym, co prowadzi nas przez życie”

– Mahmoud Fazal, dziennikarz kryminalny

Fazal, dziennikarz, który sam był byłym członkiem wyjętego spod prawa klubu motocyklowego w Australii, mówi, że istnieje silne poczucie komraderii wśród tych grup, które niewielu ludzi zdaje sobie sprawę.

” w świecie przestępczym głównym najemcą jest to, że wszyscy siedzimy w tym razem – dobrze czy źle. Jest to więc stara humanistyczna idea polegania na sobie nawzajem, a nie na państwie, na kulturze, a nie na wierze – nasza chęć poświęcenia się dla siebie nawzajem prowadzi nas przez życie” – mówi.

Fala zbrodni w Teheranie oferuje nieskazitelne spojrzenie na ten wieloaspektowy segment społeczeństwa, starannie i z szacunkiem kuratorowany, aby przedstawić niezliczone poglądy na ludzkość.

w ten sam sposób książka przedstawia również szarą strefę w naszym rozumieniu Iranu jako kraju i jego mieszkańców, która zbyt często jest malowana jako czarno-biała, dobro KONTRA ZŁO, rewolucja kontra dynastia Pahlavi, nowoczesność kontra tradycyjna, Islam kontra sekularyzm.

w rzeczywistości, czy to na marginesie społeczeństwa, czy nie, życie jest o wiele bardziej złożone, mroczne i subtelne.

Fala zbrodni w Teheranie, redagowana przez Pourię Khojastehpay w odniesieniu do przedstawionych osób, jest obecnie niedostępna, ale więcej informacji na temat jego pracy, która dotyczy gangsterów, jest dostępnych na stronie 550bc.