“If you’ ll kindly give me a chance to explain ” lijkt de essentie van het gebruik dat je in gedachten hebt vast te leggen. Het heeft een beetje attitude. De bijzondere edelsteen die u noemt, die altijd zo Zuidelijk klinkt, wordt gebruikt op manieren zowel onschuldig en niet, maar meer in het algemeen de laatste, maar, wanneer de eerste, vertegenwoordigt een bewering meer dan een uitdrukking van dank. In dat geval is het een manier om te zeggen dat ze op het punt staan zich te gedragen op een manier die verwerpelijk is, en als zodanig is het echt een vorm van “alsjeblieft”. In zijn agressievere vorm is het weergegeven ” ik dank u vriendelijk …”en dan, natuurlijk, eindigde met wat er wordt geprotesteerd. Het is zeker dat het iets oplevert dat lijkt op Herman Cain ’s nu beroemde bewering:” Excuseer me!”, wanneer geplaagd door de pers van journalisten.

om correct te reageren op de opmerkingen van de vraagsteller:

rekening houdend met de context waarin ik dit altijd heb gehoord, als je me een kans om uit te leggen geeft niet de essentie van dank u vriendelijk vangen. Ook,” recht op de rand van het gedrag op een manier die is verwerpelijk ” heeft geen betrekking op dank u vriendelijk op alle; het is een heel ander sentiment. Ik heb altijd Dank u vriendelijk gehoord als vervanging voor dank u nadat iemand een gunst doet. – Daniel δ

volledig in overeenstemming met de gebruiksvoorwaarden hier, ben ik, net als jij, Daniel δ, slechts het overbrengen van mijn ervaring met betrekking tot het onderwerp dat u hebt geïntroduceerd. Dus hoewel er van mijn kant geen aanname is dat mijn ervaring zal overeenkomen met die van elke andere partij, en dat zou ook niet zo moeten zijn, moet ik ook verwachten dat je in staat bent om deze interacties te benaderen wetende dat de ervaring van anderen soms in strijd zal zijn met die van jou. Ik kan uw ervaring niet verklaren, noch u de mijne. Wat zeg je nu echt? Suggereer je dat de dingen die ik geschetst heb niet gebaseerd zijn op persoonlijke ervaring? Dat kan niet erg productief zijn.

u verklaarde, Daniel δ, dat vanuit uw perspectief de gerapporteerde parallel tussen het woord vriendelijk en het woord alstublieft “heeft geen zin” binnen, dat wil zeggen, de specifieke zin die u introduceerde. Ik bood u mijn ervaring aan van hoe het woord vriendelijk wordt gebruikt in, let wel, een transparante te goeder trouw poging om u een duidelijk middel te verschaffen om te begrijpen dat ja, inderdaad, het bedoeld is om alstublieft te betekenen in iets van een gekwalificeerde betekenis. De clausule waarmee ik begon, “als je me vriendelijk een kans geeft om het uit te leggen,” is vrijwel niet te onderscheiden van de alternatieve clausule “als je me alsjeblieft een kans geeft om het uit te leggen”. (Je lijkt te zeggen dat je dat niet ziet.) Verder, Ik heb nooit gezegd dat het gevangen de essentie van” dank u vriendelijk”, zoals uw claim hier. Maar ik heb wel gezegd dat het “de essentie van het gebruik dat je in gedachten hebt, lijkt vast te leggen”, namelijk de parallel tussen het woord vriendelijk en het woord alstublieft. Als je gewoon overwegen de volgende extractie van uw eigen originele query,”…dat Vriendelijk kan worden gebruikt als een soort van alsjeblieft. Dit gebruik was in mijn gedachten toen …”er is geen twijfel, maar dat ik rechtstreeks sprak over wat u centraal achtte in uw vraag.

en tot slot, door vanaf het begin te verklaren dat u de legitimiteit van het vervangen van alstublieft voor Vriendelijk in de zinsnede “Dank u vriendelijk” niet helemaal kon begrijpen, verklaarde u dat uw ervaring met het gebruik van de term u nog niet de middelen heeft verschaft om die kloof te overbruggen. Dus door de vraag te stellen die je stelde, bood je een stilzwijgende erkenning dat anderen noodzakelijkerwijs/waarschijnlijk/mogelijk het gebruik van die zin hadden ervaren op een manier die die kloof overbrugt. Mijn ervaring valt zeker binnen die categorie, zoals gemeld. Je hebt geantwoord door te zeggen dat, nou, de jouwe niet. Wisten we dat al? We geloofden je vanaf de deur? WTH?

van mijn kant, ik moet toegeven, er bestaat ruimte die verwarring mogelijk maakt uit een bepaald aspect van mijn bijdrage. Ik ga naar binnen en ruim dat op. De combinatie

“en, wanneer de laatste, vertegenwoordigt …”

moet worden gelezen

“…maar, wanneer de eerste, vertegenwoordigt …”,

omdat vanaf dat moment mijn focus ligt op het onschuldige gebruik van de “dank u vriendelijk” in plaats van het meer gebruikelijke gebruik. Uw aandacht voor dat falen zou van enige waarde zijn geweest. Maar letterlijk geen enkel deel van uw commentaar draagt iets in de weg van dat wat nuttig of passend is.

als ik u toevallig ergens heb beledigd, Weet ik het niet en was ik niet van plan dat te doen.